Πολιτισμός

Η ιδιαίτερη διάπλαση του λόγου στα έργα του Σοφοκλή εκφράζει στον ίδιο βαθμό με τα γλυπτά του Παρθενώνα την ακμή που γνώρισε η Αττική κατά τους Κλασικούς Χρόνους

Οι τραγικοί ποιητές χρησιμοποιούν σκοπίμως ένα ιδιαίτερο λεξιλόγιο, που διαφέρει από το καθημερινό, με σκοπό να αποφευχθεί η πεζολογία, η κοινοτοπία

Η γλώσσα της τραγωδίας είναι κι αυτή μια τεχνητή γλώσσα καλλιτεχνικής δημιουργίας, μια ποιητική γλώσσα συμβατικού χαρακτήρα

Η γλώσσα του Πινδάρου είναι ένα καθαρά προσωπικό δημιούργημα: φέρνει μαζί της επικό υλικό, φανερώνει δωρικό χρωματισμό και περιέχει αιολικά στοιχεία

Η επική επιρροή στο χορικό άσμα γίνεται αντιληπτή στο λεξιλόγιο, σε ιωνικά και αιολικά φωνολογικά και μορφολογικά στοιχεία

Η επιρροή της γλώσσας των ομηρικών επών είναι έκδηλη και σε ένα άλλο είδος της λυρικής ποίησης, τη μελική

Την ομηρική παράδοση ακολουθεί ο Ησίοδος, ενώ ο Αρχίλοχος είναι σαφώς επηρεασμένος από τη φρασεολογία των ομηρικών επών

Η γλωσσική μορφή που άσκησε την πλέον έντονη επίδραση σε όλες τις άλλες υπήρξε η γλώσσα των περίφημων ομηρικών επών, της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας»

Η διαλεκτική ποικιλία αποτέλεσε ένα από τα βασικά γνωρίσματα του αρχαίου πεζού και ποιητικού λόγου

Κατά την αρχαιότητα σημειώθηκε μια πλήρης αντιστροφή του μεταφραστικού ιδεώδους, του μεταφραστικού ύφους, καθώς από την ελεύθερη απόδοση οδηγηθήκαμε σταδιακά στην κατά λέξη μετάφραση

Η διαφορετική προσέγγιση των Ιερών Γραφών έμελλε να διαμορφώσει με την πάροδο του χρόνου ένα νέο ιδανικό για το μεταφραστή λογοτεχνικών κειμένων: τον πλήρη σεβασμό προς το πρωτότυπο

Ο Κικέρων, ως έγκριτος μεταφραστής, τονίζει πως σημασία έχουν όχι οι λέξεις αυτές καθαυτές, αλλά το νόημα των κειμένων

Στη μεταφραστική δραστηριότητα κατά την αρχαιότητα υπεισέρχονταν ή υποκρύπτονταν συχνά ποικίλες σκοπιμότητες, που είχαν ως αποτέλεσμα τη νόθευση των πρωτότυπων κειμένων

Αρχής γενομένης από τον 4ο αιώνα μ.Χ. η μετάφραση κατέστη σημαντικό κομμάτι της όλης λογοτεχνικής παραγωγής, με την προσοχή να επικεντρώνεται σε θρησκευτικά και φιλοσοφικά κείμενα

Ουσιαστική μεταβολή στο μεταφραστικό πεδίο επήλθε με την έλευση της Ελληνιστικής Εποχής (δηλαδή, από τον 3ο αιώνα π.Χ.), όταν άρχισε να αναπτύσσεται η γραπτή μετάφραση

Η διείσδυση της ελληνικής στην πρώιμη αραβική είναι κατά βάση αποτέλεσμα της ευρύτερης πολιτισμικής κυριαρχίας του ελληνορωμαϊκού κόσμου στην Εγγύς Ανατολή μετά τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Τα όποια δάνεια δεν είναι αποτέλεσμα άμεσης επαφής ανάμεσα σε ελληνόφωνους και αραβόφωνους πληθυσμούς, αλλά πέρασαν είτε στην ελληνική είτε στην αραβική μέσω κάποιας άλλης γλώσσας

Τη μελέτη της ιστορίας των επαφών ανάμεσα στην ελληνική και την αραβική γλώσσα δυσχεραίνει κυρίως η ουσιαστική έλλειψη γραπτών μαρτυριών στη δεύτερη εξ αυτών έως την εμφάνιση του Ισλάμ

Οι εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου σηματοδότησαν την έναρξη άμεσων και συνεχών επαφών ανάμεσα στους Έλληνες και τους αραβόφωνους γηγενείς λαούς της Εγγύς Ανατολής

Παρά την ελληνική κυριαρχία στη βορειοδυτική Ινδία επί δύο περίπου αιώνες, τα ελληνικά δάνεια στις ινδικές γλώσσες είναι ελάχιστα